ای مرغ سعادت که گشودی پرو بال
روی سـرِ مــا خرابـــکاری نکـــنیدر سرزمين ما طنز چيز پسنديده ای نيست. تا چند سال پيش نام ديگرش ليچار و لودگی و مسخرگی و بيمزه بازی و تک مضراب پرانی بود. برای همين هم هست که فرهنگ ما اين قدر از اين بابت فقيراست. ونيز برای همين است که طنزپرداز هم کم داريم. هر بار که طنز نويسی می رود، جايش را صد هزار نوحه خوان خالی تر می کنند. هربار که طنزپردازی می ميرد، شيطان بحال ما گريه می کند.