خـط ســـوم 

يارو سه گونه خط نوشتي
يكي او خواندي، نه ديگران
يكي را ، هم خود او خواندي، هم ديگران
يكي ، نه او خواندي، نه ديگران
آن خطّ سوّم منم

چه خط سومی ديوانه‏‏ای؟ آن خط سوم، خط ميخی هم نمی‏توانسته‏است باشدی. لابد اگر هم بوده است، ناکس اندکی آن را کشيده و خط سيخی از آن درآورده بوده است. شايد هم خط امام بوده است که ديگر کسی در ايستگاهش نمی ماندی. اگر نه او خواندی، نه ديگران، اشکال از کامپيوترش هم می توانسته است باشدی. کامپيوتر من هم پارسال همين بلا سرش آمده ‏بودی که هرچه من تايپ می‏کردمی، نه او خواندی و نه ديگران، خودم که هـــــچ.

اگر نه او خواندی، نه ديگران، پس نوشتن‏اش چه معنی داشتی. بايد تو راديو می گفتی يا نوار می کردی. نـــه، ممکن می بود که همه بگويند؛ نواره. خب، بايد پايکوبان می گفتی، يا ورجه ورجه کنان. اما خُب، بهتر از آن است که بگويند؛ يارو ديوانه است. به نظر شما طرف ديوانه نبوده‏است؟

از من اگر بپرسی می گويم نه، هفت خط بوده است.

بحث شـــــــيرين لبات 

بحث شيرين لبات از هرچه بحثه بهتره
يعنی از هر بحث شيرينیِ که پنداری سره

لب نگو، آلوچه شيرين ِ خيلی خوردنی
لب نگو انگار ترکيبی زشير و شکره

بی تعارف، "هر چه می خواهد دل تنگت بگو"
هر چه از لبهای تو جاری شود، شعر تره

بهتر از هربهتری، شک ات در اين مورد مباد
هرکه اين را بيند واذعان نمی دارد، خره

غير لبهای تو و چشمات و جاهات ِ دگر
هرچه ديدم در جهان، يا ناقصه، يا يک وره

ليک با آن راستی برما دهن کج می کنی
راستی اين کارِ تو خيلی تعجب آوره !

بحث شيرينی که مشهوراست،اصلاً بحث نيست
اين کجا و آن کجا، آن جاش جای ديگره

البته آن بحث شيرين، بحث ديرين، بحث ِ ...چيز
گفتمانی حوزوی در باب ِ شرع انوره

گفت موسی با خدا آيا شود، گر جا شود
آيه آمد: "کای پسر، مثقالتن شراًً يره.

بنده ما را نکن. ورنه کند روزی تو را
سخت جبرائيل از راه دهان تا حنجره

کار هرکس نيست در اين حوزه خرمن کوفتن
گاو نر می خواهد و اخلاق ملا، يک ذَرَه

ورنه خواهد بود تا روز فيامت حاصلش
پارگی، آوارگی، بيچارگی. يادت نره."